Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011
Τρίτη 17 Μαΐου 2011
Ένα μασάλj για να γιλάσουμι κι λίγου
Κανέν κιρό λοιπόν που η Ιρισσός ήταν μσή απ’ όσου είνι τώρα κι δεν είχι τιλιόρασ’ να κλείνj ντου γκόσμου μέσα κι να ντου σφαλάει ντου στόμα κι ντου νου, οι Ιρισσώτις όσου μπουρούσαν απ’ ντου γκιρό ήταν στα ρακιά κι οι Ιρισσώτσις στου σόμπουρου. Γάμους γίνταν, απ’ ντ Παρασκιυή που γύρζαν ντ προίκα στα γαδούρια κι στα μλάρια μέχρι ντ Διυτέρα του προυί, ούλνοι μαζί. Βαφτίσα γίνταν, άντι πάλι. Ακόμα κι τς κηδείις, κι τίποτα να μη ντουν είχις ντου νικρό, άσι που, λίγου κουμπάρους, λίγου μπατζανάκjς, ούλνοι σόι ήμασταν, κι απέ …. , ένα λουλούδ θα πιρνούσις να τ’ αφήις.
Η Νjικουλάκjς η Καραμ…ώλας ήταν καλός άνθρουπους. Σα πιρνούσι μι ντ γκουμπάνια για τη δλειά, ένας να μη ντου χιριτίσ’ δεν υπήρχη. Μαθέ του πχί όμους θελjς, μαθέ του μυαλό τ απ’ τα ‘πιρνε όλα «μπιρ παρά»; τηλείουσι του λάδι τ, έσβησι του καντλούδι τ κι ντουν έφιραν ένα μισμέρ στου σπιτ τ πα ζ γκουβέρτα. Η Μπηγήνα η γυναίκα τ καταφαρμακώθκι. Απ’ ν’ ώρα που ντουν είδι μι τα μάτια σφαλjστά δε σταμάτσι να ντου κλαίει απαραρηγώρητ.
Πέρασι όμους η μέρα κι νύχτουσι. Καντλούδια κι κηρούδια στου δουμάτιου κι μέχρι ντν ιπαύριου απ’ θα ντου μπαράχουναν σαπάν, θα πιρνούσι η νύχτα. Λίγου τα κουνιακούδια κι οι καφέδις, λίγου τα μοιρουλόγια, θα έφιγγι κι άιντε: απου δω πήγαν κι άλλj’. Η Μπηγήνα τα μαύρα τς τα χάλια. Φαίνιτι όμους, πως μαζί μι ντου καφέ ντ πότσαν κι ντου μάκου ή ποιος ξέρ τί, κι αντί να κοιμθεί ντ ξήρτι ντ φουκαριάρα. Γιάλjσι του μάτι τσ κι άρχισι η γλώσσα τσ ρουδάνj. Κι Νjικουλάκj μ το ‘να, κι Νjικουλάκj μ τ’ άλλου … Δεν υπουφέρνουνταν! Κι ιπειδή η κόσμους είνι κι κακός, ντ ν ώρα που ντου τραγδούσαν τα «δαμάσκνα» κι άρχισι πάλjι η Μπηγήνα του τρουπάριου: Αχ παλjκάρι μ! Αχ Νjικουλάκjι μ που ‘χης του πρώτου καίκj μεζ ν Ιρισσό! πιτάγιτι η Σουλτάνα τ Μπ…., κι ντ λέει: Αμ που μαρί; Η άντρα σ δεν είχι καίκj! Ντ κοιτάζ η Μπηγήνα στου σκουτάδ κι τι να ντ πει ντ ξώγανη, απ δεν ουρτόνουνταν : Αμ να μαρί! λουγάριαζει η σχουρημένους!!
Α αφνοί θα του παθν μι ντου χρυσό!
Πέμπτη 28 Απριλίου 2011
Σάββατο 2 Απριλίου 2011
Συμπαράσταση στα Χαλκιδικιώτικα μπλογκ "Ρεσπέντζα" και "Στίγμα"
Απ’ το 2004 που άρχισαν να πολλαπλασιάζονται τα μπλογκ στην Ελλάδα, είχε διαφανεί η προσπάθεια πολιτικών - επιχειρηματικών συμφερόντων να βάλουν τέλος, με αγωγές και μηνύσεις ,στο νέο ενημερωτικό και όχι μόνο κίνημα του διαδικτύου, το οποίο διαφαινόταν ότι δεν θα ήταν εύκολο να ελέγξουν με άλλο τρόπο. Κάποια εποχή μάλιστα, τα διαπλεκόμενα συμφέροντα φάνηκε πως είχαν πάρει το πάνω χέρι, αφού είχαν καταφέρει μέσω των κυρίαρχων ΜΜΕ, που είχαν και έχουν υπό τον έλεγχό τους, να τοποθετήσουν τα «μπλογκς» ( οι ξένες λέξεις στη γλώσσα μας κατά κανόνα δεν έχουν πληθυντικό)στο συλλογικό ασυνείδητο ως «κίτρινα και ποινικά ελέγξιμα». Φυσικά οι εγκάθετοι πατρίκιοι δημοσιογράφοι όταν αναφέρονταν απ’ τα κανάλια τους σε «εγκληματικά μπλογκς» εννοούσαν τα διάφορα «press.gr» ή τα διάφορα «τρωκτικά» ή άλλα ανάλογα, όντως «κίτρινα» και αναξιόπιστα, που σχεδόν όλα όμως, υπόπτως, ήταν σαρξ εκ της «δημοσιογραφικής» σαρκός τους. Έτσι άρχισε να νομιμοποιείται στην συνείδηση του πολίτη ότι η λογοκρισία μέσω «αγωγής» ήταν πράξη άμυνας του άμεσα θιγόμενου που ως επί το πλείστον κατείχε κάποια σημαίνουσα θέση στους μηχανισμούς της εξουσίας. Έμενε η θεσμική νομιμοποίηση που ήρθε με δύο απαράδεκτες έως αντισυνταγματικές στην ουσία τους ρυθμίσεις, μία παλιότερη του Βενιζέλου και μία νεότερη του Καστανίδη, που έλυσαν τα χέρια των επίδοξων λογοκριτών ώστε να διώκουν ότι δε μπορούσαν να ελέγξουν.
Θύμα αυτής της λογικής είναι και τα αξιοπρεπέστατα ενημερωτικά μπλογκ της Χαλκιδικής «Ρεσπέντζα» , και «Στίγμα» , τα οποία αδέσμευτα, ενημερώνουν για όσα συμβαίνουν στη Χαλκιδική και όχι μόνο, απέχοντας από μικροπολιτικά παιχνίδια και κομματικούς σχεδιασμούς. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο διώκονται. Και γι αυτόν ακριβώς το λόγο το μπλογκ «Άκανθος» συμπαρίσταται στον αγώνα τους, μετά την τελευταία πολιτική τους δίωξη, στέλνοντας το μήνυμα πως:
Το διαδίκτυο είναι χώρος ελεύθερης έκφρασης και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να το φιμώσει!
Τρίτη 15 Μαρτίου 2011
Κυριακή 6 Μαρτίου 2011
Τρίτη 1 Μαρτίου 2011
Ο «Δράκουλας της Τρανσυλβανίας» και οι Δράκουλες της Ελλάδας
Ο Timis, ο Πάχτας και άλλοι Δράκουλες
Της Σοφίας Βούλτεψη από την“ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ”
Διάλογο για την μείωση του δημοσίου χρέους ζητά και ξαναζητά ο υπουργός των Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Και διαμαρτύρεται και εκπλήσσεται και δυσφορεί επειδή η Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσέρχονται και δεν κάθονται στο τραπέζι του διαλόγου.
Κακώς δυσφορεί ο υπουργός. Δεν πρόκειται μόνο για γινάτι, αλλά για πολιτική στάση που ευλόγως κρατά η αντιπολίτευση. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το πικρό ποτήρι θα το πιει μέχρι τέλους μόνη της η κυβέρνηση. Ένα πικρό ποτήρι που έχει καταλήξει σε δηλητηριώδες κοκτέιλ, καθώς έχουν προστεθεί σ’ αυτό και αρκετές σταγόνες εσωκομματικής αμφισβήτησης.
Και θα το πιει το πικρό αυτό ποτήρι όχι μόνο επειδή προεκλογικά έλεγαν πως είχαν στο τσεπάκι τους τη λύση. Όχι μόνο επειδή μέχρι τον Μάιο του 2010, οπότε και οδήγησαν τη χώρα στα αδιέξοδα του «μηχανισμού» και στα σαγόνια του ΔΝΤ, εξακολουθούσαν να δηλώνουν κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας, επιμένοντας πως δεν υπήρχε άλλη λύση και πως αυτοί «δημιούργησαν από την αρχή έναν μηχανισμό για την σωτηρία της χώρας» – αυτό δεν διατυμπάνιζαν σε όλους τους τόνους;
Προφανώς τώρα αναζητούνται συνένοχοι. Και κάτι τέτοιο θα συνιστούσε πολιτική αυτοκτονία για όποιον θα το αποδεχόταν.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, η κυβέρνηση, αλλά και το σύνολο του πολιτικού συστήματος πρέπει να αντιληφθούν ότι ο λαός δεν είναι πλέον διατεθειμένος να ακούει όμορφα, στρογγυλεμένα λόγια και δήθεν συνεννοήσεις και συναινέσεις.
Πρέπει επίσης να αντιληφθούν ότι τα σκάνδαλα του παρελθόντος (που μας απασχολούν ακόμη και σήμερα με ρυθμό τουλάχιστον τριών ανά μήνα), καθώς και η απροθυμία για τιμωρία των υπευθύνων της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, καθιστούν έτι περαιτέρω γελοίο το πρωθυπουργικό ερώτημα «πού πήγαν τα λεφτά;».
Άλλωστε, ακόμη και αν θέλαμε να ξεχάσουμε πού πήγαν τα λεφτά – σκέτη υπόθεση διότι αν δεν επέλθει Κάθαρση δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή καμιά λύση – το παρελθόν έχει στοιχειώσει και επιστρέφει σχεδόν καθημερινά.
Μια τέτοια περίπτωση ήταν και η χθεσινή είδηση – αποκάλυψη για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας Χαλκιδικής «Ελληνικός Χρυσός». Αποκαλύφθηκε – μέσω Κομισιόν, βεβαίως – ότι η τιμή πώλησης των Μεταλλείων τον Δεκέμβριο του 2003 (11 εκ ευρώ), που κυρώθηκε με τον νόμο 3220/2004, ήταν χαμηλότερη της πραγματικής αξίας τους και επομένως οι επιδοτήσεις που έλαβε από το κράτος, ύψους 14 εκ ευρώ (15,3 με τους τόκους), ήσαν παράνομες.
Αποκαλύφθηκε επίσης ότι η εταιρία δεν επιβαρύνθηκε ούτε με φόρους επί των συναλλαγών (αφού η πωλητήρια σύμβαση απήλλασσε τους αγοραστές από αυτήν την υποχρέωση), ενώ επιβεβαιώθηκαν όλα όσα επί χρόνια καταγγέλλονταν και η Επιτροπή ανέλαβε να ερευνήσει από τον Δεκέμβριο του 2008. Ότι δηλαδή η πώληση πραγματοποιήθηκε χωρίς ανοικτό διαγωνισμό και ότι ο υπολογισμός των περιουσιακών στοιχείων των μεταλλείων δεν έγινε από ανεξάρτητο εκτιμητή.
Σύμφωνα με την Κομισιόν, που ερεύνησε την περίοδο 2003 – 2008 και τώρα διατάσσει το ελληνικό Δημόσιο να ζητήσει πίσω την κρατική ενίσχυση (μετά τόκων) των 15 εκ ευρώ, έκθεση που έγινε λίγο μετά την πώληση υπολόγισε την αξία των μεταλλείων σε 25 εκ ευρώ, ενώ οι φόροι που έπρεπε να είχαν καταβληθεί για την μεταβίβαση ήσαν 1,34 εκ ε.
Η εταιρία «Ελληνικός Χρυσός» ιδρύθηκε ακριβώς με τον σκοπό να εξαγοράσει τα μεταλλεία, που παράγουν χρυσό, άργυρο, χαλκό, ψευδάργυρο και μόλυβδο και βασικοί μέτοχοί της είναι η καναδική εταιρία European Goldfields και ο Άκτωρ.
Προηγουμένως, το κράτος είχε αγοράσει τα μεταλλεία από την εταιρία ΤVΧ Ηellas καταβάλλοντας 11 εκ ευρώ για να τα πουλήσει την ίδια μέρα έναντι 11 εκ ευρώ, ενώ έξι μήνες αργότερα η αξία τους είχε φθάσει τα 408 εκ ευρώ!
Στο Δ.Σ. της εταιρίας είχε τοποθετηθεί και ο διαβόητος Φρανκ Τίμιτς (με ποσοστό 18%) ενώ μέτοχοι είναι και οι περίφημες Μέριλ Ληντς και Γκόλντμαν Ζακς!
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι το Δημόσιο παραιτήθηκε από βεβαιωμένες απαιτήσεις κατά της ΤVX για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές ύψους 2,2 εκ. ευρώ, ενώ η συγκεκριμένη εταιρία και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της απηλλάγησαν από κάθε διοικητική ή ποινική ευθύνη για παραβάσεις της φορολογικής, ασφαλιστικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενώ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΚΑΝ όλα τα σχετικά αδικήματα! Επρόκειτο περί εξωδικαστικού συμβιβασμού που υπέγραψαν, ως εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου, οι τότε υφυπουργοί Εθνικής Οικονομίας Χρ. Πάχτας και Ανάπτυξης Αλ. Καλαφάτης. Κι’ αυτό διότι και η πτωχεύσασα εταιρία από την οποία το κράτος αγόρασε τα μεταλλεία είχε απαιτήσεις για διαφυγόντα κέρδη.
Όλα αυτά καταγγέλλονταν επί χρόνια από το «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων» και πολίτες της περιοχής, μεταξύ των οποίων κάτοικοι της Ολυμπιάδας και οι γυναίκες κάτοικοι της Στρατονίκης Χαλκιδικής που τον Νοέμβριο του 2007 είχαν καταθέσει μήνυση κατά της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός».
Τον Ιούλιο του 2010 – και ενώ εκκρεμούσε η κοινοτική έρευνα – η εταιρία έλαβε τις αναγκαίες άδειες για να προχωρήσει σε νέες ερευνητικές γεωτρήσεις.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Χαλκιδικής είπε ομόφωνα «ναι» στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων της εταιρίας, ενώ ο κ. Πάχτας, που ως υφυπουργός είχε εγκρίνει την εξαγορά, βρέθηκε να υποστηρίζει τη σημασία των μεταλλείων για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, από την θέση του δημάρχου Αριστοτέλη, πλέον!
Το επενδυτικό σχέδιο, που υποστηρίζει το ΥΠΕΚΑ, είναι ύψους 1,2 δις ευρώ και θα αναπτυχθεί στα όρια του δήμου του κ. Πάχτα. Αυτή τη φορά μάλιστα, η ειδική γραμματέας του υπουργείου κ. Μαργαρίτα Καραβασίλη, που έγινε γνωστή λόγω της φιλικής προς το περιβάλλον δράσης της, υποστηρίζει πως το έργο θα είναι προς όφελος της τοπικής κοινωνίας!
Από την πλευρά τους, οι βουλευτές Γ. Βαγιωνάς (Ν.Δ.) και Κουράκης και Αμανατίδου (ΣΥΡΙΖΑ) διαφωνούν, με τον κ. Βαγιωνά να υπενθυμίζει πως «ξεπουλήθηκε δημόσια περιουσία σε τιμή 37 φορές μικρότερη από την πραγματική αγοραία αξία».
Και δυο λόγια για τον κ. Τίμιτς: Η δράση του πολυσχιδής. Πρόκειται για τον Ρουμανοαυστραλό που αναμίχθηκε και στα πετρέλαια του Πρίνου (με το ελληνικό κράτος σε ρόλο θεατή και με τα ΕΛΠΕ να διαλύουν την ΔΕΠ-ΕΚΥ που είχε αναλάβει την έρευνα για υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα. Αυτό συνέβη το 1998, με τις ευλογίες της τότε κυβέρνησης, και με το επιχείρημα ότι με την απορρόφηση της ΔΕΠ-ΕΚΥ από τα ΕΛΠΕ, θα ενισχύετο δήθεν το επιχειρηματικό τους προφίλ, καθώς επρόκειτο να μπουν στο Χρηματιστήριο.
Μέσα σ’ αυτήν την αναμπουμπούλα βρέθηκε ο Τίμιτς που επένδυσε στον Πρίνο εξαγοράζοντας την πλειοψηφία των μετοχών και για τον οποίο έλεγαν πως είχε κατηγορηθεί (και καταδικαστεί) για διακίνηση ναρκωτικών και χρυσού. Τον αποκαλούσαν μάλιστα… Δράκουλα της Τρανσυλβανίας.
Στις 15 Νοεμβρίου του 2003 έγινε επίσημη τελετή έναρξης εργασιών στην Καλληράχη Καβάλας, παρουσία του τότε υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου. Η αποκάλυψη είχε τότε γίνει από την βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
Αργότερα, επί Νέας Δημοκρατίας, ξέσπασε νέος σάλος, καθώς κυρώθηκε η σύμβαση μεταβίβασης των μεταλλείων (που είχε υπογραφεί επί ΠΑΣΟΚ), με τον κ. Τίμιτς να επισκέπτεται στο γραφείο του τον τότε υφυπουργό Ανάπτυξης Γ. Σαλαγκούδη για να τον διαβεβαιώσει ότι τα περί ναρκωτικών ήσαν… νεανικά παραπτώματα!
Σημειώστε επίσης ότι εδώ και καιρό η τιμή του χρυσού βρίσκεται σε διαρκή άνοδο, αγγίζοντας επίπεδα ρεκόρ, ενώ τον Αύγουστο του 2003, λίγους μήνες πριν από την πώληση των μεταλλείων, οι φωστήρες της Ελλάδας είχαν (ξε)πουλήσει τον ελληνικό χρυσό, επειδή, όπως είπαν, η αξία του έφθινε και δεν συνέφερε να «λιμνάζει» στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Ας μην διερωτάται, λοιπόν, κανείς «πού πήγαν τα λεφτά;». Ας μην προσπαθούν να μας πείσουν πως πρέπει να αναλάβουν τις νέες αποκρατικοποιήσεις, διότι το παρελθόν δεν εμπνέει την παραμικρή εμπιστοσύνη.
Και ας μην περιμένουν συναίνεση από τον λαό αν δεν τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της ρεμούλας. Διότι αν αποκαλούσαν τον Τίμιτς «Δράκουλα της Τρανσυλβανίας», αυτοί είναι χίλιες φορές πιο αιμοδιψείς δράκουλες. Και γιατί αν ο «Δράκουλας της Τρανσυλβανίας» τρέφεται με χρυσό και μαύρο χρυσό, αυτοί τρέφονται με το αίμα του λαού της χώρας που τους γέννησε.
Της Σοφίας Βούλτεψη από την“ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ”
Διάλογο για την μείωση του δημοσίου χρέους ζητά και ξαναζητά ο υπουργός των Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Και διαμαρτύρεται και εκπλήσσεται και δυσφορεί επειδή η Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσέρχονται και δεν κάθονται στο τραπέζι του διαλόγου.
Κακώς δυσφορεί ο υπουργός. Δεν πρόκειται μόνο για γινάτι, αλλά για πολιτική στάση που ευλόγως κρατά η αντιπολίτευση. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το πικρό ποτήρι θα το πιει μέχρι τέλους μόνη της η κυβέρνηση. Ένα πικρό ποτήρι που έχει καταλήξει σε δηλητηριώδες κοκτέιλ, καθώς έχουν προστεθεί σ’ αυτό και αρκετές σταγόνες εσωκομματικής αμφισβήτησης.
Και θα το πιει το πικρό αυτό ποτήρι όχι μόνο επειδή προεκλογικά έλεγαν πως είχαν στο τσεπάκι τους τη λύση. Όχι μόνο επειδή μέχρι τον Μάιο του 2010, οπότε και οδήγησαν τη χώρα στα αδιέξοδα του «μηχανισμού» και στα σαγόνια του ΔΝΤ, εξακολουθούσαν να δηλώνουν κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας, επιμένοντας πως δεν υπήρχε άλλη λύση και πως αυτοί «δημιούργησαν από την αρχή έναν μηχανισμό για την σωτηρία της χώρας» – αυτό δεν διατυμπάνιζαν σε όλους τους τόνους;
Προφανώς τώρα αναζητούνται συνένοχοι. Και κάτι τέτοιο θα συνιστούσε πολιτική αυτοκτονία για όποιον θα το αποδεχόταν.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, η κυβέρνηση, αλλά και το σύνολο του πολιτικού συστήματος πρέπει να αντιληφθούν ότι ο λαός δεν είναι πλέον διατεθειμένος να ακούει όμορφα, στρογγυλεμένα λόγια και δήθεν συνεννοήσεις και συναινέσεις.
Πρέπει επίσης να αντιληφθούν ότι τα σκάνδαλα του παρελθόντος (που μας απασχολούν ακόμη και σήμερα με ρυθμό τουλάχιστον τριών ανά μήνα), καθώς και η απροθυμία για τιμωρία των υπευθύνων της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, καθιστούν έτι περαιτέρω γελοίο το πρωθυπουργικό ερώτημα «πού πήγαν τα λεφτά;».
Άλλωστε, ακόμη και αν θέλαμε να ξεχάσουμε πού πήγαν τα λεφτά – σκέτη υπόθεση διότι αν δεν επέλθει Κάθαρση δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή καμιά λύση – το παρελθόν έχει στοιχειώσει και επιστρέφει σχεδόν καθημερινά.
Μια τέτοια περίπτωση ήταν και η χθεσινή είδηση – αποκάλυψη για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας Χαλκιδικής «Ελληνικός Χρυσός». Αποκαλύφθηκε – μέσω Κομισιόν, βεβαίως – ότι η τιμή πώλησης των Μεταλλείων τον Δεκέμβριο του 2003 (11 εκ ευρώ), που κυρώθηκε με τον νόμο 3220/2004, ήταν χαμηλότερη της πραγματικής αξίας τους και επομένως οι επιδοτήσεις που έλαβε από το κράτος, ύψους 14 εκ ευρώ (15,3 με τους τόκους), ήσαν παράνομες.
Αποκαλύφθηκε επίσης ότι η εταιρία δεν επιβαρύνθηκε ούτε με φόρους επί των συναλλαγών (αφού η πωλητήρια σύμβαση απήλλασσε τους αγοραστές από αυτήν την υποχρέωση), ενώ επιβεβαιώθηκαν όλα όσα επί χρόνια καταγγέλλονταν και η Επιτροπή ανέλαβε να ερευνήσει από τον Δεκέμβριο του 2008. Ότι δηλαδή η πώληση πραγματοποιήθηκε χωρίς ανοικτό διαγωνισμό και ότι ο υπολογισμός των περιουσιακών στοιχείων των μεταλλείων δεν έγινε από ανεξάρτητο εκτιμητή.
Σύμφωνα με την Κομισιόν, που ερεύνησε την περίοδο 2003 – 2008 και τώρα διατάσσει το ελληνικό Δημόσιο να ζητήσει πίσω την κρατική ενίσχυση (μετά τόκων) των 15 εκ ευρώ, έκθεση που έγινε λίγο μετά την πώληση υπολόγισε την αξία των μεταλλείων σε 25 εκ ευρώ, ενώ οι φόροι που έπρεπε να είχαν καταβληθεί για την μεταβίβαση ήσαν 1,34 εκ ε.
Η εταιρία «Ελληνικός Χρυσός» ιδρύθηκε ακριβώς με τον σκοπό να εξαγοράσει τα μεταλλεία, που παράγουν χρυσό, άργυρο, χαλκό, ψευδάργυρο και μόλυβδο και βασικοί μέτοχοί της είναι η καναδική εταιρία European Goldfields και ο Άκτωρ.
Προηγουμένως, το κράτος είχε αγοράσει τα μεταλλεία από την εταιρία ΤVΧ Ηellas καταβάλλοντας 11 εκ ευρώ για να τα πουλήσει την ίδια μέρα έναντι 11 εκ ευρώ, ενώ έξι μήνες αργότερα η αξία τους είχε φθάσει τα 408 εκ ευρώ!
Στο Δ.Σ. της εταιρίας είχε τοποθετηθεί και ο διαβόητος Φρανκ Τίμιτς (με ποσοστό 18%) ενώ μέτοχοι είναι και οι περίφημες Μέριλ Ληντς και Γκόλντμαν Ζακς!
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι το Δημόσιο παραιτήθηκε από βεβαιωμένες απαιτήσεις κατά της ΤVX για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές ύψους 2,2 εκ. ευρώ, ενώ η συγκεκριμένη εταιρία και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της απηλλάγησαν από κάθε διοικητική ή ποινική ευθύνη για παραβάσεις της φορολογικής, ασφαλιστικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενώ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΚΑΝ όλα τα σχετικά αδικήματα! Επρόκειτο περί εξωδικαστικού συμβιβασμού που υπέγραψαν, ως εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου, οι τότε υφυπουργοί Εθνικής Οικονομίας Χρ. Πάχτας και Ανάπτυξης Αλ. Καλαφάτης. Κι’ αυτό διότι και η πτωχεύσασα εταιρία από την οποία το κράτος αγόρασε τα μεταλλεία είχε απαιτήσεις για διαφυγόντα κέρδη.
Όλα αυτά καταγγέλλονταν επί χρόνια από το «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων» και πολίτες της περιοχής, μεταξύ των οποίων κάτοικοι της Ολυμπιάδας και οι γυναίκες κάτοικοι της Στρατονίκης Χαλκιδικής που τον Νοέμβριο του 2007 είχαν καταθέσει μήνυση κατά της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός».
Τον Ιούλιο του 2010 – και ενώ εκκρεμούσε η κοινοτική έρευνα – η εταιρία έλαβε τις αναγκαίες άδειες για να προχωρήσει σε νέες ερευνητικές γεωτρήσεις.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Χαλκιδικής είπε ομόφωνα «ναι» στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων της εταιρίας, ενώ ο κ. Πάχτας, που ως υφυπουργός είχε εγκρίνει την εξαγορά, βρέθηκε να υποστηρίζει τη σημασία των μεταλλείων για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, από την θέση του δημάρχου Αριστοτέλη, πλέον!
Το επενδυτικό σχέδιο, που υποστηρίζει το ΥΠΕΚΑ, είναι ύψους 1,2 δις ευρώ και θα αναπτυχθεί στα όρια του δήμου του κ. Πάχτα. Αυτή τη φορά μάλιστα, η ειδική γραμματέας του υπουργείου κ. Μαργαρίτα Καραβασίλη, που έγινε γνωστή λόγω της φιλικής προς το περιβάλλον δράσης της, υποστηρίζει πως το έργο θα είναι προς όφελος της τοπικής κοινωνίας!
Από την πλευρά τους, οι βουλευτές Γ. Βαγιωνάς (Ν.Δ.) και Κουράκης και Αμανατίδου (ΣΥΡΙΖΑ) διαφωνούν, με τον κ. Βαγιωνά να υπενθυμίζει πως «ξεπουλήθηκε δημόσια περιουσία σε τιμή 37 φορές μικρότερη από την πραγματική αγοραία αξία».
Και δυο λόγια για τον κ. Τίμιτς: Η δράση του πολυσχιδής. Πρόκειται για τον Ρουμανοαυστραλό που αναμίχθηκε και στα πετρέλαια του Πρίνου (με το ελληνικό κράτος σε ρόλο θεατή και με τα ΕΛΠΕ να διαλύουν την ΔΕΠ-ΕΚΥ που είχε αναλάβει την έρευνα για υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα. Αυτό συνέβη το 1998, με τις ευλογίες της τότε κυβέρνησης, και με το επιχείρημα ότι με την απορρόφηση της ΔΕΠ-ΕΚΥ από τα ΕΛΠΕ, θα ενισχύετο δήθεν το επιχειρηματικό τους προφίλ, καθώς επρόκειτο να μπουν στο Χρηματιστήριο.
Μέσα σ’ αυτήν την αναμπουμπούλα βρέθηκε ο Τίμιτς που επένδυσε στον Πρίνο εξαγοράζοντας την πλειοψηφία των μετοχών και για τον οποίο έλεγαν πως είχε κατηγορηθεί (και καταδικαστεί) για διακίνηση ναρκωτικών και χρυσού. Τον αποκαλούσαν μάλιστα… Δράκουλα της Τρανσυλβανίας.
Στις 15 Νοεμβρίου του 2003 έγινε επίσημη τελετή έναρξης εργασιών στην Καλληράχη Καβάλας, παρουσία του τότε υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου. Η αποκάλυψη είχε τότε γίνει από την βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
Αργότερα, επί Νέας Δημοκρατίας, ξέσπασε νέος σάλος, καθώς κυρώθηκε η σύμβαση μεταβίβασης των μεταλλείων (που είχε υπογραφεί επί ΠΑΣΟΚ), με τον κ. Τίμιτς να επισκέπτεται στο γραφείο του τον τότε υφυπουργό Ανάπτυξης Γ. Σαλαγκούδη για να τον διαβεβαιώσει ότι τα περί ναρκωτικών ήσαν… νεανικά παραπτώματα!
Σημειώστε επίσης ότι εδώ και καιρό η τιμή του χρυσού βρίσκεται σε διαρκή άνοδο, αγγίζοντας επίπεδα ρεκόρ, ενώ τον Αύγουστο του 2003, λίγους μήνες πριν από την πώληση των μεταλλείων, οι φωστήρες της Ελλάδας είχαν (ξε)πουλήσει τον ελληνικό χρυσό, επειδή, όπως είπαν, η αξία του έφθινε και δεν συνέφερε να «λιμνάζει» στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Ας μην διερωτάται, λοιπόν, κανείς «πού πήγαν τα λεφτά;». Ας μην προσπαθούν να μας πείσουν πως πρέπει να αναλάβουν τις νέες αποκρατικοποιήσεις, διότι το παρελθόν δεν εμπνέει την παραμικρή εμπιστοσύνη.
Και ας μην περιμένουν συναίνεση από τον λαό αν δεν τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της ρεμούλας. Διότι αν αποκαλούσαν τον Τίμιτς «Δράκουλα της Τρανσυλβανίας», αυτοί είναι χίλιες φορές πιο αιμοδιψείς δράκουλες. Και γιατί αν ο «Δράκουλας της Τρανσυλβανίας» τρέφεται με χρυσό και μαύρο χρυσό, αυτοί τρέφονται με το αίμα του λαού της χώρας που τους γέννησε.
Αναδημοσιεύουμε το πολύ σημαντικό άρθρο αυτό από την "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ" . Αναδημοσιεύτηκε και από τους "Ενεργούς Πολίτες Δ.Ε Αρναίας" την ΡΕΣΠΕΝΤΖΑ την Ιερισσό και άλλα ωραία μπλογκ.
Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011
Υποστηρίξτε την καμπάνια «Σώστε την πατρίδα του Αριστοτέλη και την πύλη του Αγίου Όρους». Υπογράψτε τώρα.
Η καμπάνια «Σώστε την πατρίδα του Αριστοτέλη και την πύλη του Αγίου Όρους» καλεί τους πολίτες όλου του κόσμου να ενώσουν τη φωνή τους στην κατακραυγή εναντίον της ανάπτυξης νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, εγκατάστασης βαριάς βιομηχανίας χρυσού, χημικών παραπροϊόντων και λιμνών τοξικών αποβλήτων, στην Ιερή γη του φιλοσόφου Αριστοτέλη, που είναι ταυτοχρόνως η φυσική Πύλη του Αγίου Όρους.
Εδώ, οι κυβερνήσεις του ελληνικού κράτους παραχώρησαν 317.000 στρέμματα στις μεταλλευτικές εταιρείες, που επιδιώκουν να μετατρέψουν μια περιοχή με εξαιρετική οικολογική αξία, σ’ ένα απέραντο μεταλλευτικό κέντρο. Πρόθεσή τους είναι να δημιουργήσουν αλλεπάλληλες επιφανειακές και υπόγειες εξορύξεις, να εγκαταστήσουν χημικές βιομηχανίες θειικού οξέος, μεταλλουργίες παραγωγής χρυσού, χαλκού, αργύρου και άλλων μετάλλων, να χωροθετήσουν στο αρχέγονο δάσος τεράστιες λίμνες τοξικών αποβλήτων.
Εάν αυτό επιτραπεί, το αποτέλεσμα θα είναι μια μη αναστρέψιμη οικολογική και πολιτιστική καταστροφή του τόπου, με δάση και νερά γεμάτα από τοξικά απόβλητα, μια θάλασσα μολυσμένη από βαρέα μέταλλα, τον αέρα με σκόνη επικίνδυνων αιωρούμενων σωματιδίων και όξινη βροχή, ενώ θα αποστραγγιστούν τα τεράστια αποθέματα νερού.
Άνθρωποι από τα τέσσερα σημεία της γης, που δοκίμασαν τις επιπτώσεις της μεταλλουργίας χρυσού, συμβουλεύουν ότι «Η μόνη λύση για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειές της, είναι να μην επιτραπεί η εγκατάστασή της».
Με την καμπάνια «Σώστε την πατρίδα του Αριστοτέλη και την πύλη του Αγίου Όρους» οι κάτοικοι και οι φορείς ζητούν να υπογράψετε για:
• Να σταματήσει διά παντός κάθε προσπάθεια αδειοδότησης νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και μεταλλουργίας χρυσού.
• Να αποχαρακτηριστεί διά νόμου η περιοχή ως «μεταλλευτική».
• Να ενταχθεί η περιοχή σε προγράμματα αποκατάστασης του περιβάλλοντος από τη μακραίωνη μεταλλευτική δραστηριότητα, γεγονός που θα απασχολήσει εκατοντάδες εργαζομένους γιά πολλές δεκαετίες, ως αντιστάθμισμα στις πρόσκαιρες θέσεις που υπόσχονται οι μεταλλευτικές εταιρείες.
Η χρυσή κληρονομιά της Πατρίδας του Αριστοτέλη και του Αγίου Όρους ανήκει στην οικουμένη. Δεν είναι δυνατόν να επιδιώκουν να τη θάψουν κάτω από εκατομμύρια τόνους τοξικά απόβλητα, κι εμείς να σιωπούμε!
Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011
Δημόσια ανοιχτή εκδήλωση ενημέρωσης και προβληματισμού στην Αρναία
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ
Κυριακή 13 Φεβρουαρίου, 11 πμ, στο Πολιτιστικό Κέντρο Αρναίας
«Μεταλλεία και Μεταλλουργία Χρυσού: Εργαλεία Ανάπτυξης ή
Θανάσιμη Απειλή για το Περιβάλλον και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη;»
Πρόγραμμα
Εισηγήσεις
• «Δραστηριότητες, Μεγέθη και Τεχνικά Στοιχεία -Αιτίες για Πρόκληση μη Αναστρέψιμων
Βλαβών στο Περιβάλλον», Νικόλαος Μοσχούδης, Χημικός Μηχανικός, Επιστημονικός Συνεργάτης, Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ.
• «Επιπτώσεις στο Περιβάλλον από Μεταλλευτικές Δραστηριότητες – Αειφόρος Ανάπτυξη σε Ορεινές Περιοχές», Θεοχάρης Ζάγκας, Αν. Καθηγητής, Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος ΑΠΘ -Πρόεδρος Ελληνικής Δασολογικής Εταιρείας.
• «Επιπτώσεις από τη Μεταλλευτική Δραστηριότητα στους Υδατικούς Πόρους της Περιοχής και Βιώσιμη Διαχείρισή τους», Νικόλαος Θεοδοσίου, Επ. Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ, Τομέας Υδραυλικής και Τεχνικής Περιβάλλοντος.
• «Επιπτώσεις στην Υγεία των Κατοίκων από Μεταλλευτικές και Μεταλλουργικές
Δραστηριότητες», Ζαχαρίας Χαλέμης, Δρ Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ, Παιδίατρος.
• «Οικονομικά Στοιχεία της Επένδυσης – Επιπτώσεις στην Οικονομική/Κοινωνική Ζωή του Τόπου -Όραμα για μια Άλλη Ανάπτυξη», Ιωάννης Κοσμαράς, Οικονομολόγος και Ιωάννης Μίχος, Οικονομολόγος.
Παρεμβάσεις - Συζήτηση
Θα γίνουν παρεμβάσεις από φορείς και επιστήμονες συναφών στο αντικείμενο και όποιον πολίτη, θεσμικό πρόσωπο ή εκπρόσωπο φορέα επιθυμεί να παρέμβει. Θα ακολουθήσει συζήτηση.
Την εκδήλωση διοργανώνουν οι «Ενεργοί Πολίτες Δημοτικής Ενότητας Αρναίας» πιστεύοντας ότι ο Ενημερωμένος πολίτης είναι Υπεύθυνος και Ενεργός πολίτης και με την προσδοκία ότι θα δοθούν απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα:
«μπορούμε να ζήσουμε χωρίς υγιές περιβάλλον;»
«είναι τα μεταλλεία λύση ή πρόβλημα στην ανάπτυξη και στην απασχόληση;»
«σε ποιες εναλλακτικές μορφές ανάπτυξης μπορούμε και πρέπει να στηριχθούμε;»
Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011
ΟΙΤΗ S.O.S
Οι Βαρδινογιάννηδες της ΕΛΜΙΝ προχώρησαν σε μηνύσεις και διώξεις στελεχών των δασικών υπηρεσιών και των περιβαλλοντικών οργανώσεων, που αντιστέκονται στις παρανομίες τους.
Ας μην επιτρέψουμε να καταστραφεί ο Εθνικός Δρυμός της Οίτης
Στην παρακάτω διεύθυνση υπογράφουμε επιστολή στην Υπουργό Περιβάλλοντος, για να σταματήσει την παράνομη μεταλλευτική δραστηριότητα στον Εθνικό Δρυμό Οίτης και να σταματήσουν οι διώξεις των ενεργών πολιτών:
http://www.gopetition.com/petition/41940.html
Η επιστολή από τον “Όμιλο Φίλων του Δάσους” της Ρούμελης στην συνέχεια:
http://www.biozo.gr/node/४०२ΥΓ:Ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί του προσπαθούν να πουλήσουν - καταστρέψουν κάθε γωνιά της χώρας προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των εντολέων τους. Ας τους σταματήσουμε!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
